BUSINESS LIFE Ayl�k �� Hayat� & Ekonomi Dergisi

DEN�ZDE NE VARSA KIYIYA O VURUR

1.09.2021
1897
facede

Mesele, yaln�zca ya�am d�ng�m�zde de�il, ondan �te zaman� ve formu olmayan, izleri derin, sedas� ho� bir varl�k olmak m�, yoksa daha bu ya�am d�ng�s�nde kendimizi evrenin merkezi san�p b�y�tt��m�z� d��n�rken giderek s��la�mak, �zden uzakla�mak m�?

24 senelik bir tan��kl�kta, hayatlar�m�z�n birçok dönüm noktas�ndan beraber geçti�imiz, uzun y�llar omuz omuza çal��t��m arkada��m�n cenaze merasimindeydim. �mrenilecek bir e�itim hayat� ve kariyer çizgisi, p�r�l p�r�l bir aile, kocaman bir yürek ve incelikle sürdürdü�ü ya�am çizgisinin sonlanmas�n� de�il yüre�im, akl�m alm�yorken dü�ünekald�m. (*)

“KALP DEN�ZD�R, D�L DE KIYI”
Mevlâna Celaleddin-i Rumi, “Kalp denizdir, dil de k�y�. Denizde ne varsa k�y�ya o vurur” der. Hangi denizlerde yüzdü�ümüz, k�y�lar�m�za neyin vurdu�u, ne izler b�rakt��m�z, ad�m�z�n nas�l yank�land��, ya�am boyu eylem ve söylemlerimizin, ayn� zamanda da eyleyip söylemediklerimizin sonucu. Bireyler için de, kurumlar için de böyle...
Bu gibi zamanlarda; iyi an�lar�, güzellikleri ön plana ç�karmaya e�ilimimiz olsa da, sevgili arkada��m için böyle bir çaba göstermeye gerek yoktu. Hayat dersi alacak kadar büyük bir sevgi haresinde ve maskelerin ard�ndaki bir keder bulutunda her birimiz ölümle, kendimizle ve yar�m kalm��l�klarla bir iç muhasebeye dalm��t�k. Onunla birlikte, hayatlar�m�z�, varl�k amaçlar�m�z�, önceliklerimizi, de�erlerimizi, içimizde kalanlar�, ertelediklerimizi, �skalad�klar�m�z� dü�ünüyorduk.

“... Ac� m�hlan�p kalpte durmas�n. Ortada dursun. Olur ya biri eline al�r, ok�ar, biri aln�ndan öper. Az unutursun.” Kargo – Birhan Keskin

BU DÜNYADAN GEÇM�� B�R ÖZEL �NSANI ANMA...
Bu yaz� çok ki�isel gelebilir. Sizin zaman�n�z� ald��m� hissedebilirsiniz. Ama e�er devam etmeyi tercih ederseniz, bu dünyadan geçmi� bir özel insan� anma ve vesilesiyle hayatlar�m�z� farkl� bir perspektifle anlamland�rma ihtimaline ortakl�k edebilirsiniz.
Hayal etti�i ülke, bu de�ildi eminim. Hayâl etti�i dünya da!.. Bu denli savrulmu�luk içine sinmiyordu. “Ata’s�n�n izinde bir cumhuriyet kad�n�” diye tan�mlard� hep kendini. En az onun kadar gençlikten ve “can�n�n içi” çocuklar�ndan ümitvard�. Bir yan� ya�s�zd� sanki. Merak�, ne�esi, iflah olmaz iyimserli�i, onu her daim genç k�lard�. Ayd�n ve iyi e�itim görmü� bir kad�n olarak, memleketine borçlu hissederdi. �kimizin de gözleri mar� duyunca dolard�, hele kalbini çarpt�ran �zmir Mar��’n�n yeri ayr�yd�. Memleket sevdas� büyüktü; ama esasen dünya insan�yd�. Çok uluslu i� yap�lar�nda; evrensel bir kimlikle, bilgisiyle, iradesiyle fark yarat�r, yeni kültürleri zarafetle kucaklard�.

HER �ARTTA Ç�ZG�S�N� VE NEZAKET�N� KORURDU
Duygular�n�n fark�nda olan, daha da güzeli ifade edebilen ve cömertçe payla�an birisiydi. Bir yandan da son derece analitik ve rasyoneldi. Kriz dönemlerinde, yat�r�m f�rsatlar� gördü�ünde ya da dönü�üm gere�i oldu�unda olgular� katman katman açar, senaryo türevleri al�rd�.
Sa�duyusunu, so�ukkanl�l��n� kaybetti�ini görmedim. Her �artta çizgisini, duru�unu ve nezaketini korurdu. �yi bir tak�m arkada�� ve ömründen öte hayâlleri olan, onlar için mücadele eden, özü sözü tutarl� bir liderdi. �yi örneklerden oldu�u kadar, kötü liderlerden de ö�renecek bilgelikteydi. Haks�zl��a, çifte standartlara, küçük hesaplara maruz kalsa bile ac�la�mayan, tak�l�p kalmayan bir tutumla kar��lar, hikmetini sual ederdi. K�r�l�r, incinirdi tabii ki; ama k�� geçmeden yaz�n gelmeyece�ini söyler, sab�rla ilerlerdi.
Hayata, sahip olduklar�na derin bir minnet hissi vard�. �nsanlar�, denizi, çiçe�i, böce�i, a�açlar�, hayvanlar� içinden gelen bir ne�e ve safl�kla severdi. Zaman� olsayd� eminim iklimle mücadele, daha ayd�nl�k bir ülke, daha ya�an�r bir dünya için emek verirdi. Hastal��n�n ileri evrelerinde dahi orman yang�nlar�nda içinin yand��n�, kalbinin Ege’de kald��n�, onca fizibilite ve risk analizi yapan birisi olarak dere yataklar�ndaki sel felaketlerinde akl�n�n ve vicdan�n�n zorland��n� bilebiliyorum.
Kalp denizi engin olanlar, k�y�lar�na vurabileceklerden korkmazlar. Tam tersine görünür, görünmez nice izler ve gizli hazineler b�rak�rlar k�y�lar�na…
Kim oldu�umuz, niye var oldu�umuz, neyi var etti�imiz bize ba�l�. Mesele, yaln�zca ya�am döngümüzde de�il, ondan öte zaman� ve formu olmayan, izleri derin, sedas� ho� bir varl�k olmak m�, yoksa daha bu ya�am döngüsünde kendimizi evrenin merkezi san�p büyüttü�ümüzü dü�ünürken giderek s��la�mak, özden uzakla�mak m�?