NEREYE BAKARSAK O YÖNE GÝDERÝZ

• 1.04.2024
• 134
• Twitter'da Paylaþ
• facede

Sinan Canan

Bütün hayatta kalma donanýmlarýnýn aslýnda ortak bir özelliði var: 'Önce kötüyü görmeye programlý olmak' yani önce tehlikeye odaklanmaya programlýyýz. Beklenmeyen bir hareket, bir durum, bir davranýþ gören bütün canlýlar ürker. Neden? Çünkü korkup kaçma refleksi gösterebilen hayatta kalacaktýr. Ürkmeyenlerin soyu tükendi muhtemelen. Biz de bunun bir uzantýsý, evrimsel hikayenin bir halkasý olarak ayný özellikte doðuyoruz.

Zihnimiz sürekli konuþuyor, geçmiþ, gelecek negatif, pozitif birçok düþünce üretiyor. Zihnimizi yönetmeyi nasýl öðreneceðiz veya bu mümkün mü? Açýkçasý mümkün ama önce temel þeyleri bilmek lazým. Benim senelerdir kendimi sokaklara atýp anlatmaya çalýþtýðým aslýnda 4-5 tane þey var. Bunlarýn da baþýnda gelen konu, bu beyin bizden baþka canlýlarda da var ve aslýnda bütün canlýlarda ayný iþi yapýyor, bizi bu hayatta tutmaya çalýþýyor. Yani kuantum fiziði yapmak, böyle programlar çekmek, derinlikli sorunlarý çözmek zihnimizin hobileridir ve bunu isterse yapýyor. Esas iþi organizmayý hayatta tutmak. Þimdi gergedan beyni için de bu geçerli bizim için de. Fakat insan bedeninde þöyle bir sorun var, vücut çok zayýf ve çýplak. Öyle gözükmesek de orijinal halinde hakikaten dünyanýn hiçbir yerinde hayatta kalabilecek bir donanýmý yok. Bu kadar yavan bir bedenle bu dünyada hayatta kalabilmek için bu zihnin çok marifetli olmasý gerekiyor. O yüzden hepimiz hayata dünyayý deðiþtirmeye programlý bir canlý olarak geliyoruz.

ÖNCE KÖTÜYÜ GÖRMEYE PROGRAMLIYIZ

Bütün hayatta kalma donanýmlarýnýn aslýnda ortak bir özelliði var: ‘Önce kötüyü görmeye programlý olmak’ yani önce tehlikeye odaklanmaya programlýyýz. Beklenmeyen bir hareket, bir durum, bir davranýþ gören bütün canlýlar ürker. Neden? Çünkü korkup kaçma refleksi gösterebilen hayatta kalacaktýr. Ürkmeyenlerin soyu tükendi muhtemelen. Biz de bunun bir uzantýsý, evrimsel hikayenin bir halkasý olarak ayný özellikte doðuyoruz. Sadece kültürel, geleneksel, anlatýsal yüklemeler deðil, evrimsel yüklemeler de bizi acayip endiþeli bir canlý yapýyor. Fakat insanýn farký þu; bir zürafaya mindfulness’ý, geleceðe umutla bakmayý filan öðretemiyorsun. Zaten gelecekle ilgili bir sýkýntýsý yok otunu yiyip oturuyor, keyfine bakýyor ama insan, gelecek projeksiyonu olan bir varlýk olduðu için yaþlanacak mýyým, dolar kuru ne olacak, ülkenin hali ne olacak, okulu bitirince ne yapacaðým, öldükten sonra ne olacak gibi devamlý bunlar hakkýnda hep ayný özellikleri gösterip, olumsuza odaklanýyor. Ancak insan zihninin zürafa zihninden farký öbür tarafa bakmak üzere eðitilebiliyor. Ýyiyi görmek üzere programlanabiliyor. Ýyiye baktýðý zaman da iyiye gidiyor, sistem böyle. Bize motosiklet eðitiminde öyle demiþlerdi ‘nereye bakarsan motor oraya gider’. Ýnsan zihni de öyle nereye bakarsak oraya gideriz.

GELECEÐÝMÝZÝ YAPAN ÞEY HER GÜN TEKRAR ETTÝÐÝMÝZ DAVRANIÞLARIMIZ

Peki, inandýðýmýz þey nasýl gerçek olur? Bu soru çok büyülüymüþ gibi soruluyor ama fizyolojik olarak çok basit bir hikaye var altýnda. Buz gibi bir limonu buzdolabýndan çýkarttýðýnýzý düþünün. Býçakla kesiyorsunuz ve çok da sulu bu limonu canýnýz çekiyor. Aðzýnýza birden sýkýyorsunuz limon suyunu, soðuk soðuk böyle ekþi ve birden aðzýnýza doluyor. Okuyanlarýn aðzý sulanmýþtýr þimdiden, salgýlar hemen gelmiþtir aðzýmýzýn içine. Halbuki þu an limon yok, bir þey yok. Birisi limon diyor, soðuk limon suyu diyor ve oturduðunuz yerden parotis bezinizden yani çene altý tükürük bezinizden aðzýnýzýn içine doðru fiziksel bir sývý salgýlanýyor. Limonun düþüncesinin fiziksel bir sývý salgýlattýðýný, erotik düþüncelerin vücudunuzdaki kan damarlarýný harekete geçirdiðini, utandýðýnýz bir anýn yüzünüzü kýzarttýðýný hepiniz biliyorsunuz. Ortada fiziksel hiçbir neden yokken bedenimizin deðiþtiði bizim günlük deneyimimizin bir parçasý ama zihnimizdeki bir düþüncenin gerçekliði yaratmasý, ona þekil vermesi, kaderimizi belirlemesi bize çok ezoterik ve uçuk bir þeymiþ gibi geliyor. Maalesef öyle bir þey deðil, bizim hayatýmýzda gerçekleþen þeyler tamamen zihnimizdeki kodlarýn hayatýmýza serimlenmesi ve dökümü þeklinde karþýmýza çýkýyor. Biz sýklýkla inandýðýmýz þeylerin, büyük fikirlerimizin, amaçlarýmýzýn geleceðimizi inþa ettiðini düþünüyoruz ama asla öyle bir þey yok. Geleceðimizi yapan þey her gün tekrar ettiðimiz davranýþlar yani rutinler. Her gün ne yapýyorsak, neleri tekrar ediyorsak yarýnýmýzý o yapýyor.